Home sweet home
Chetan is op donderdag 27 januari 37 jaar geworden en dat hebben we natuurlijk gevierd. Ik heb nog maar één keer eerder de verjaardag van Chetan gevierd in Goa, meestal vertrok ik net iets eerder
dan zijn verjaardag naar huis toe. Jan en ik hebben de reis zo gepland dat we in Goa zouden zijn met zijn verjaardag.
De verjaardag werd gevierd in de strandtent en wij zagen de eerste gastenom 18 uural komen toen wij pas van het strand afgingen. Rond 20 uur waren wij weer terug in de shack en zijn aangeschoven
aan een tafel met Engelse gasten. Het zijn al jaren vaste gasten van de strandtent en ik ken de meesten al een lange tijd. Natuurlijk waren er familieleden en vrienden bij om zijn verjaardag te
vieren. Chetan noemde het een drink-party, de flessen honeybee (brandy) en gin stonden op tafel en ook alle andere consumpties konden gepakt worden. We werden steeds voorzien van heerlijke Indiase
kip-uien en garnalenhapjes en warme kroepoek. De sfeer zat er goed in en rond 22 uur hebben we Chetan met Stevie Wonder toegezongen “Happy Birthday”.
De dansvloer , op een paar meter van de branding af
werd geopend en het werd een geweldig feest. De saamhorigheid tussen zijn familie, vrienden, toeristen die al jarenlang komen en nieuwkomers was prachtig. Even voor middernacht werd er een tafel in
het midden van de shack gezet en gedekt met een satijnen tafellaken. De keukenbrigade zetten 3 taarten op de tafel neer en de gasten gingen eromheen staan. Carolyn, Adam, Jan en ik werden gevraagd
naar voren te komen om één van de taarten aan te snijden. Chetan vertelde daarbij dat Carolyn de taart mocht aan snijden omdat Adam haar verleden week in Goa na een relatie van 16 jaar ten huwelijk
heeft gevraagd, Jan en ik omdat wij verleden jaar getrouwd zijn en natuurlijk de jarige zelf met Bharti. Het aftellen begon en we moesten tegelijkertijd de taart aansnijden. Three, two,
one.........en terwijl wij de taart aansneden dwarrelde de confetti uit de lucht!
Wij moesten bij elkaar stukjes taart in de mond stoppen, een Indiaas gebruik. Na middernacht gingen de meeste gasten weg en bleven we met een klein clubje over. De keukenbrigade (12 man) kwam ook
mee feesten en werden er Hindoestaanse vriendschapsongs gedraaid waar we met elkaar in een kring stonden met de armen over elkaar heen. Daarna kwamen de Bollywoodsongs en hebben wij getracht de
danspassen onder de knie te krijgen. We hebben de zon niet zien opkomen maar het werd wel laat!
Afgelopen zondag hebben de jongens met hun vrouwen bij ons in het appartement gegeten. Een idee van Vijay, hij vertelde dat hij nog vaak terug denkt aan heel lang geleden toen we bij één van zijn
tantes hebben gegeten aan tafel. Dat was heel bijzonder omdat ze toen over het algemeen nog zittend op de grond aten. Nu wilde hij met de familie zittend aan een tafel met ons eten in ons
tijdelijke huis. Chetan en Bharti kwamen klokslag om 21 uur (dat is niet gebruikelijk in India om op de afgesproken tijd te komen), moeder Deepa hield een oogje in het zijl in de shack die avond.
Ze hadden een prachtig bloemstuk voor ons meegenomen en heerlijke chocolade. Terwijl Navi met haar schoonzusje aan het koken was kwamen er 5 gillende en lachende nichtjes binnen van de jongens. Ik
ken ze van kleins af aan en ook met hun heb ik mooie herinneringen. Toen ik ze uitnodigde voor de bruiloftsparty op 4 februari bleek dat helemaal niet uit te komen en is de datum verschoven naar 12
februari.
De tafel werd in het midden van het appartement gezet, er werd een bank van beneden naar boven getild en Navi en haar schoonzusje kwamenom 22 uurmet de schalen vol lekkers naar boven. Ook de witte
kat (zonder naam ) van de familie kwam mee en weet ondertussen de weg naar ons te vinden. Jan en ik hadden gezorgd voor champagneglazen en flessen champagne. We hebben eerst een toost uitgebracht
op onze “ family friendship” en hebben beide stellen een mooi cadeau gegeven. Het eten was fantastisch en bestond uit Afghani chicken ( kip in romige saus met cashewnoten, blauwmaan- en meloenzaad
met veel peper), gepaneerde gefrituurde garnalen, een groentensalade, rijst en naan brood.
Bert (waar ze het nog vaak over hebben) en ik hebben de jongens vroeger vaak verwend met Cornetto ijsjes, Vijay vond het passend om het diner daarmee af te sluiten. Wat een geweldige avond!
Jan heeft de jongens bedankt met “Thank you for being a part of the family”.
Dit voelt niet als thuis........dit is thuis!
Liefs
Constantine
Bijgaand ook de eerste foto van Nirvi en mij, direct bij onze aankomst gemaakt.
