Vandaag hebben we kennis gemaakt met Nancy en Alberto.(beiden geboren in Goa), het begon met een mis in de “Our Lady of Good Hope Church”.

Goa is vroeger een Portugese kolonie geweest en er zijn nog veel Portugese invloeden waaronder de katholieke kerken. Met de taxi heen, stipt om 09.30 uur begon de priester met de mis in het Konkani ( de taal die ze in Goa spreken) de kerk zal vol met kinderen. Het bleek een kindermis te zijn, de priester liep met zijn microfoon door de prachtige kerk, er werden vrolijke songs gezongen en de kinderen werden volledig bij de dienst betrokken. Jan en ik zijn beiden niet bekend met het katholieke geloof maar het “onze vader” herkende we wel in het Konkani, het ritme van het gebed is zo herkenbaar. Na de kerkdienst hielden we een taxi aan en doordat wij midden op straat aan het onderhandelen waren over de prijs ontstond er een verkeersopstopping. Met de taxichauffeur kwamen we er niet uit. Wij glimlachten vriendelijk naar de autobestuurders, staken onze duim even omhoog en liepen zo tussen de auto’s door naar de kant van de weg. Terwijl de opstopping oploste stopte er een grote Toyota naast ons, het raampje werd open gedraaid en het vriendelijke paar vroeg of ze ons naar onze locatie konden brengen. Het echtpaar had naast ons in de kerk gezeten en bij het verlaten van de kerk hadden we vriendelijk naar elkaar geknikt.

Toen we onze straat inreden vroegen zij of wij het leuk vonden om even met hun mee te gaan om te laten zien waar zij verbleven. We reden eerst naar het Hilton hotel want daar verbleven zij voor een aantal weken. Hierna zijn we naar hun huis gereden niet ver van het hotel vandaan. Een prachtig oud Portugees huis met schitterende details, de inrichting was ook fantastisch. Je keek tegen de dakpannen aan, dit was als het ware het plafond. Van binnenuit zag je dat er enkele dakpannen verschoven waren, dit komt door de apen die op het dak springen. Er worden veel bomen in Goa gekapt om nieuwe hotels, appartementen en huizen te bouwen, daardoor trekken de apen naar de dorpen en steden toe. Het huis was groot met een mooie indeling, in de tuin stonden prachtige bomen o.a. jackfruit, een koffiebonen boom van 200 jaar oud en een boom waar ik de naam van vergeten ben ( een soort zure bommen in schil) waar we een aantal trossen van mee kregen. Het huis gaat binnenkort tegen de vlakte (de reden waarom zij in het Hilton verbleven), er wordt een modern huis gebouwd met een zwembad en ruime parkeergelegenheid. Zo zonde! Buiten dit huis hebben zij nog een appartement in Candolim én nog een huis in Panjim ( de hoofdstad van Goa). Maar dat is nog niet alles.........ook nog een huis in Koeweit waar zij de meeste tijd van het jaar verblijven en een appartement in Dubai. In het huis waar wij op bezoek waren hebben zij een “housemaid”, zij was een dagje vrij maar verblijft daar en verzorgt de drie honden als Nancy en Alberto

in één van hun andere optrekjes verblijven. Natuurlijk waren wij nieuwsgierig naar het werk van Alberto, hij was bankier geweest waarvan 25 jaar in Koeweit. Na wat selfies gemaakt te hebben van ons vieren en adresgegevens uitgewisseld te hebben zijn wij weer thuis afgezet.

Hierna naar Café Chocolatti gegaan , op de hoek van onze straat. In deze tropische tuin kun je heerlijk in de schaduw koffie drinken met lekkers erbij. Het bestaat al heel lang, de eigenaar komt uit Nepal en zo ook zijn personeel. In alle hectiek, drukte en viezigheid van de straat zit je hier in een serene en schone atmosfeer. Genoten van onze cold coffee, scones met handmade strawberry jam en clotted cream.

Aan het eind van de middag nog even naar het strand gegaan waar een kudde koeien voor vermaak zorgde. Het blijft een mooi gezicht, de heilige koeien en ook vandaag was er weer een prachtige zonsondergang!

Liefs!

Constantine